Over Sofie van HSWRK

Mijn naam is Sofie, oprichtster van HSWRK. Studenten helpen met efficiënter studeren en meer rust creëren, dat is mijn missie.

Mijn eigen studeerverhaal startte niet als een sprookje. In het eerste en tweede jaar secundair rondde ik -met enige moeite- goed af. Niet moeiteloos, omdat inefficiënt studeren, samen met een uitgebreid sociaal leven ervoor zorgde dat ik continu onder stress stond.

In het derde jaar ging bij mij het licht uit: de continue stress om te slagen, het bijhorende slaapgebrek, samen met mijn ietwat perfectionistische kantje, mondden uit in een psychose. Vergelijk het met de mentale variant van flauwvallen: wanneer je lichaam te veel spanning voelt, zorgt het er zelf voor dat je flauwvalt, zodat je vanaf daar opnieuw kan starten. Dit is exact wat er toen gebeurde in mijn hersenen: door alle opgebouwde spanning schakelden ze op non-actief. Ik leefde op automatische piloot, onthield en registreerde niets. Zodra mijn ouders dit merkten, werd ik opgenomen in het ziekenhuis en kon de lange weg naar herstel beginnen. Er was maar één manier om daar, met een duwtje in de rug in de vorm van medicatie, te geraken: voldoende rust nemen. En dat mag je letterlijk nemen: van een half jaar school missen, naar één dag per week naar school, naar halve dagen. Om uiteindelijk in september te starten in 3STW. Ik deed mijn jaar over in een studierichting die, vergeleken met Latijn, veel meer praktijkgericht was en zou al mijn vrienden kwijtraken (dacht ik).

Uiteindelijk was deze beslissing het beste dat me kon overkomen. Ik kon, komende van de overbevraging en uitputting die de vorige jaren vergden, op een goed tempo meevolgen (zeker in het begin van het schooljaar, omdat ik deze leerstof al eerder gezien had). Vastberaden niet meer in dezelfde situatie te belandden, besloot ik (toen nog onbewust) mijn studiemethode te optimaliseren. Ik had intussen in levende lijve gevoeld wat stress kan doen en deed er alles aan om dat te vermijden. Een logisch gevolg was dat ik op zoek ging naar een studiemethode die zo min mogelijk van mijn lichaam vergde, maar waarmee ik toch ver kon geraken. Het belangrijkste voor mij was de voorbereiding op de examens, omdat dit de meest stressvolle periodes van het schooljaar zijn. En dat wierp zijn vruchten af. De examenperiodes die volgden waren voor mij steevast rustpunten, omdat ik net deze momenten tijdens het hele schooljaar – op een gezapig tempo – voorbereidde. Doordat ik op die manier langzaam terug mijn energieniveau kon aanvullen, in plaats van volledig uit te putten, in combinatie met de succeservaringen, kreeg ik opnieuw plezier in leven en studeren, in plaats van met een continue angst voor (te veel) stress te leven.

Zodra ik voelde dat dit ‘op punt stond’ (voor zover zoiets op punt kan staan), ervaarde ik de nood aan een nieuwe uitdaging. Ik zocht en vond deze binnen het ondersteuningsnetwerk. Als ondersteuner begeleidde ik leerlingen in het secundair onderwijs met specifieke noden, waaronder nood aan structuur, een uitlaatklep voor energie of hulpmiddelen voor onder andere Nederlands en wiskunde. In de volksmond de zogenoemde leerlingen met ADHD, autisme, dyslexie en dyscalculie. Doordat ik met HSWRK studietraining gaf aan leerlingen van het secundair onderwijs, en dus ben gespecialiseerd in ‘leren leren’, werd dit mijn vakgebied. Wat deze leerlingen bijna allemaal gemeen hadden was de nood aan structuur, duidelijkheid en voorspelbaarheid. Niet verrassend, logischerwijs is elke leerling (en bij uitbreiding gewoon iedereen) hiermee gebaat. Gelijklopend met deze nieuwe job, startte ik aan de masteropleiding ‘Educational Needs’. Gedurende deze opleiding deed ik onderzoek naar de optimalisatie van de leerstrategieën bij leerlingen van het eerste jaar secundair onderwijs in de school waar ik werkzaam was.

“Wat wil IK nu?”

Na jaren van werken in het onderwijs, raakte ik in het voorjaar van 2023 overspannen. Ik werkte 4/5 als ondersteuner, deed onderzoek en schreef aan mijn masterproef, was bezig met de digitalisatie van de cursus studietraining voor het secundair onderwijs van HSWRK en gaf tussendoor bijles aan lagereschoolkinderen. Kortom; veel te veel, en mijn lichaam greep na maanden en maanden te veel van mezelf vragen in.

Achteraf een enorm cadeau, ook al was die tijd echt heel zwaar. Door die overspannenheid kwam ik thuis te zitten en had ik alle tijd om na te denken. ‘Is dit nu wat ik echt wil?’, ‘Past de context van dit onderwijs echt bij mij?’, ‘Hoe zou ik het vormgeven als ik het helemaal zelf kon bepalen?’ En zo kwam het dat ik besloot 100% voor HSWRK te gaan. Nooit eerder had ik gedacht aan voltijds ondernemen, maar het klopte zo. Mijn eigen tijd indelen, werken op basis van mijn energie en zelf mogen bepalen wat ‘juist’ is en wat ik doe.

Het is beangstigend, maar tegelijkertijd ook heel opwindend. Ik ben ervan overtuigd dat ik door mijn eigen ervaringen als student, de ervaring die ik opdeed als leerkracht, mijn onderzoek over leerstrategieën, het begeleiden van studenten in mijn rol als ondersteuner en de ervaring binnen studietraining van HSWRK mezelf intussen wel expert mag noemen in ‘leren leren’. Door te zien waar leerlingen telkens tegenaan botsen en te onderzoeken en uittesten wat wél werkt, heb ik intussen een cursus samengesteld waarvan ik overtuigd ben dat deze een mentaliteitsverandering teweeg kan brengen bij studenten.

Zowel op school als binnen de opleidingen die ik voltooide zie ik steeds dezelfde uitdagingen: Leerlingen studeren hard maar met een verkeerde methode, gaan overkop en worden moedeloos.

Zo kwam HSWRK tot stand. Om studenten hun studiemethode te optimaliseren en opnieuw rust te vinden in hun vrije tijd!